Schilderijen UK

Schilderijen

3510

3510

360 x 476 mm. Met lijst en passepartout 615 x 778 mm. Waterverf op papier. Gouache. Signature ontbreekt of is onder het passepartout.
Een stilleven van Afrikaanse kunst. Twee voorouderbeeldjes, een ceremoniele bijl van (naar zeggen) een koppensnellersstam en een beeldje van een nijlpaard.
360 x 476 mm. With frame and passepartout 615 x 778 mm. Watercolor on paper. Gouache. Signature missing or is under the passepartout.
A still life of African art. Two ancestor figurines, a ceremonial axe from (allegedly) a cephalopod tribe and a figurine of a hippopotamus.
3448

3448

480 x 360 mm. Waterverf op papier, guache. Signature IDONIA '53
De Grote of Sint-Jacobskerk in Den Haag. De in 1872 geplaatste gietijzeren spits verkeerde in slechte staat en moest vervangen worden. Ook was de gietijzeren spits zo zwaar dat de kerkmuren begonnen te scheuren. De afbraak er van gebeurde in 1953. Vanwege haar nauwkeurige tekenkunst kreeg Idonia de opdracht van het Gemeente Archief om elke stap nauwkeurig vast te leggen. Voor zichzelf heeft ze deze tekening gemaakt, omdat ze trots en blij was met de opdracht.
480 x 360 mm. Watercolor on paper, guache. Signature IDONIA '53
The Grote of Sint-Jacobs Church in The Hague. The cast-iron spire installed in 1872 was in poor condition and had to be replaced. Also, the cast iron spire was so heavy that the church walls began to crack. Its demolition occurred in 1953. Because of her accurate drawing skills, Idonia was commissioned by the Municipal Archives to accurately record each step. For herself, she made this drawing, because she was proud and pleased with the assignment.

3439

367 x 481 mm. 53.3 x 661 inclusief passepartout en witte lijst. Waterverf op papier. Signature IDONIA rechts onder.
Een groene bebladerde boom staat voor gebouwen, die geminimaliseerd zijn afgebeeld. Een heldere zon in een blauwe hemel verlicht het.
367 x 481 mm. 53.3 x 661 including passepartout and white frame. Watercolor on paper. Signature IDONIA lower right.
A green leafed tree stands in front of buildings, depicted minimized. A bright sun in a blue sky illuminates it.

Inleiding schilderen op hardboard Inleiding + 3443

Inleiding schilderen op hardboard.

Een van de vele dingen die een kunstschilder moet leren is om te schilderen op elke mogelijke ondergrond. Het meest gebruikelijke was het schilderen op doek, gewoonlijk op linnen. In de tijd dat Idonia op de Vrije Academie het vak leerde was er gebrek aan bijna alles, waardoor luxe artikelen, zoals bijvoorbeeld een eenvoudig fototoestel, aan een extra belasting waren onderworpen, de luxe-belasting. Doeken om op te schilderen moesten gemaakt worden en omdat het niet het directe belang diende, was het dus luxe, met als gevolg dat doeken erg duur waren. En kunstenaars in opleiding waren nog armer dan de gewone mensen. De Vrije Academie adviseerde dan ook om op hardboard te gaan schilderen. In 1952 was Idonia's echtgenoot gepensioneerd en ondanks een goede betrekking moest hij thuiswerk zoeken om voldoende inkomen voor zijn gezin te hebben, het was dus armoe.
Hardboard is glad en hard. Eerst moest er een onderlaag op aangebracht worden. (Net als bij linnen). Pas daarna kon er op geschilderd worden. Omdat hardboard een beetje buigzaam is moet ook voor een goede hechting van de verflagen verzorgd worden. Een deel van de schilderijen van Idonia op hardboard zijn aan de onderkant versterkt door er latten op te spijkeren, waarbij de kop van de spijker op de te beschilderen kant zat.
Hardboard was relatief goedkoop, en door te zoeken naar afgevallen stukken kon een schilder met weinig geld een geschikt medium bekomen.

Introduction to painting on hardboard.

One of the many things a painter must learn is to paint on any surface. The most common was painting on canvas, usually on linen. At the time Idonia was learning the trade at the Free Academy, there was a lack of almost everything, so luxury items, such as a simple camera, for example, were subject to an additional tax, the luxury tax. Canvases to paint on had to be made, and since it did not serve the immediate interest, it was therefore luxury, with the result that canvases were very expensive. And artists in training were even poorer than ordinary people. So the Free Academy recommended painting on hardboard. In 1952, Idonia's husband was retired and despite a good job, he had to look for work at home to have enough income for his family, so it was poverty.
Hardboard is smooth and hard. First an underlayment had to be applied to it. (As with linen). Only then could it be painted on. Because hardboard is somewhat pliable, care must also be taken for proper adhesion of the layers of paint. Some of Idonia's paintings on hardboard were reinforced at the bottom by nailing slats to it, with the head of the nail sitting on the side to be painted.
Hardboard was relatively cheap, and by searching for discarded pieces, a painter could obtain a suitable medium with little money.
3443

3443

532 x 585 mm. Olieverf op hardboard. Signature IDONIA links onder.
Over een veelkleurig landschap schijnt een kleine zon en een grote maan. Twee donkere bomen, de ene groter en sterker dan de andere. Op de punt van de maan staan twee figuren, de een groter en sterker dan de ander.
532 x 585 mm. Oil on hardboard. Signature IDONIA lower left.
Over a multicolored landscape shines a small sun and a large moon. Two dark trees, one larger and stronger than the other. At the tip of the moon are two figures, one larger and stronger than the other.

3451

3451

448 x 607 mm. Olieverf op hardboard. Signature IDONIA rechts onder.
Gezicht op Den Haag. Het gebouw van het badhuis aan de Torenstraat en links daarvan de daken en achtergevels van de huizen aan de Geest.
448 x 607 mm. Oil on hardboard. Signature IDONIA lower right.
View of The Hague. The building of the bathhouse on the Torenstraat and to its left the roofs and rear facades of the houses on the Geest.
3454

3454

606 x 455 mm. Olieverf op hardboard. Signature IDONIA '56 rechtsonder.
Gezicht op een haven. Ik kan die niet herkennen als de haven van Scheveningen. Mogelijk kan iemand van Scheveningen zich herinneren dat de steiger of brug over het water bestaan heeft. Of weet waar het wel was.
606 x 455 mm. Oil on hardboard. Signature IDONIA '56 lower right.
View of a harbor. I cannot recognize it as the harbor of Scheveningen. Possibly someone from Scheveningen can remember that the jetty or bridge across the water existed. Or knows where it did exist.

3455

3455

3455.CR2 28562 KB 19-4-2024 13:46:54
610 x 453 mm. Olieverf op hardboard. Signature IDONIA '59 rechts onder.
Portret van Fernando de Nadal.
610 x 453 mm. Oil on hardboard. Signature IDONIA '59 lower right.
Portrait of Fernando de Nadal.
3461

3461

575 x 529 mm. Olieverf op hardboard. Signature Idonia rechts onder.
Stilleven van een schaal met fruit, een oude scheepslamp (gevonden op de Haagse Markt) en een witte kan.
575 x 529 mm. Olieverf op hardboard. Signature Idonia rechts onder.
Stilleven van een schaal met fruit, een oude scheepslamp (gevonden op de Haagse Markt) en een witte kan.

3466

3466

454 x 613. Olieverf op hardboard. Signature ontbreekt.
Stilleven, van 3 jongleurs knotsen, een tropenhelm, een blauwe bal en een witte pin of toeter.
454 x 613. Oil on hardboard. Signature missing.
Still life, of 3 jugglers clubs, a tropical helmet, a blue ball and a white pin or horn.
3467

3467

607 x 453 mm. Olieverf op hardboard. Signature niet vindbaar.
Gezien vanaf het bed staat een naakte vrouw staand een boek te lezen, voor de zijkant van een raam. Een lege keukenstoel staat voor het raam. Een luik steunt tegen de muur naast het raam. Het geheel doet denken aan een (hotel) kamer aan de Middellandse Zee.
607 x 453 mm. Oil on hardboard. Signature not locatable.
Seen from the bed, a nude woman stands reading a book, in front of the side of a window. An empty kitchen chair stands in front of the window. A shutter rests against the wall next to the window. The whole scene is reminiscent of a (hotel) room on the Mediterranean.

3495

3495

516 x 769 mm. Olieverf op hardboard. Signature IDONIA rechts onder.
Het lijkt op een uitzicht vanuit het raam van de achterkamer van Idonia, in de richting van de Geest. De vormen zijn zo ver vereenvoudigd dat het niet meer te zeggen is of het de feitelijkheid weergeeft, of dat er meerdere elementen zijn samengebracht.
516 x 769 mm. Oil on hardboard. Signature IDONIA lower right.
It looks like a view from the window of Idonia's back room, toward the Spirit. The shapes have been simplified to the point where it is impossible to tell if it represents factuality, or if multiple elements have been brought together.
3498

3498

567 x 606 mm. Olieverf op hardboard. Signature IDONIA links onder.
Stilleven van olielamp, citroen en blauwe pot.
567 x 606 mm. Oil on hardboard. Signature IDONIA lower left.
Still life of oil lamp, lemon and blue pot.

3523

3523

826 x 512 mm. Olieverf op hardboard. Signature IDONIA niet vindbaar.
Een mens, man of vrouw, aangepast aan de vormen van de stad achter zich, heeft toch het mensachtige behouden. Op een gebouw staan 1 groter en 2 wat kleinere figuren.
826 x 512 mm. Oil on hardboard. Signature IDONIA not locatable.
A human, male or female, adapted to the forms of the city behind him, yet retaining the humanoid. On a building are 1 larger and 2 somewhat smaller figures.
3542

3542

609 x 856 mm. Olieverf op hardboard. Signature IDONIA '58 rechts onder.
Een gezicht op een witte stad. Enkele plukjes groen tonen dat er nog iets van leven mogelijk is. Het lijkt alsof de stad uit het water oprijst, maar het zou ook het verzwelgen door het water kunnen zijn. De lucht is helderblauw met wat wolken.
609 x 856 mm. Oil on hardboard. Signature IDONIA '58 lower right.
A view of a white city. A few tufts of green show that something of life is still possible. It looks as if the city is rising from the water, but it could also be swallowing by the water. The sky is bright blue with some clouds.

3501

600 x 495 mm zonder en 686 x 580 mm met lijst. Olieverf op hardboard. Signature niet te zien, mogelijk onder de lijst.
Portret van Idonia's echtgenoot, Johan Christiaan Fraissinet.
600 x 495 mm without and 686 x 580 mm with frame. Oil on hardboard. Signature not visible, possibly under frame.
Portrait of Idonia's husband, Johan Christiaan Fraissinet.

Schilderijen op gebruikt doek + 3423

Inleiding schilderijen op gebruikt doek.

Tijdens of na het schilderen op papier en hardboard leerde Idonia te schilderen op doek, in plaats van hard en stevig is dat verend, en geeft een ander resultaat. Ze begon op oude schilderijtjes die geen waarde hadden. Er was geen geld voor nieuwe doeken, dat zijn op een raamwerk gespannen linnen doeken die wit zijn vandaar dat ze overging op oude schilderijtjes die ze of in haar bezit had, of die ze kon kopen bij een uitdragerij.
Bij een bestaand schilderij moet het zo glad mogelijk gemaakt worden en gegrondverfd zodat het oude niet het nieuwe kan beinvloeden.

Introduction paintings on used canvas.

While or after painting on paper and hardboard, Idonia learned to paint on canvas, instead of hard and firm, it is springy, and gives a different result. She started on old paintings that had no value. There was no money for new canvases, which are linen canvases stretched on a frame that are white hence she switched to old paintings that she either owned, or that she could buy from a thrift store.
With an existing painting, it must be made as smooth as possible and primed so that the old cannot affect the new.
3425

3425

322 x 230 mm. Olieverf op (oud) linnen. Signature IDONIA rechts boven.
Ondergaande zon boven stad.
322 x 230 mm. Oil on (old) linen. Signature IDONIA at top right.
Setting sun over city.

3428

3428

480 x 385 mm, ingelijst in bruin-houten lijst. Olieverf op (oud) linnen. Signature IDONIA 58 links onder.
Idonia's eigen handnaaimachine.
480 x 385 mm, framed in brown-wood frame. Oil on (old) linen. Signature IDONIA 58 lower left.
Idonia's own hand sewing machine.
3429

3429

3429.CR2 30717 KB 19-4-2024 13:01:00
353 x 453 mm. Olieverf op (oud) linnen. Signature IDONIA 56 rechts onder.
Idonia schilderde een ingelijst schilderij van een bootje.
353 x 453 mm. Oil on (old) linen. Signature IDONIA 56 bottom right.
Idonia painted a framed painting of a small boat.

Schilderen op decor-linnen

Schilderen op decor-linnen

Inleiding schilderen op decor-linnen.
Doordat het Scala theater aan de Wagenstraat, wegens de nieuwbouw voor de Bijenkorf aan de Grote Marktstraat in Den Haag, zijn deuren moest sluiten omdat de Bijenkorf eigenaar was van het gebouw en die de ruimte nodig had voor zijn nieuwbouwplannen, werden de decors die vernietigd moesten worden gegeven of verkocht aan de Vrije Academie. De leerlingen maakten gretig gebruik van deze mogelijkheid om aan goedkoop, maar grof geweven linnen te komen. Zolang de mogelijkheid bleef bestaan maakte ook Idonia hier gebruik van. Een grove basis maakt het noodzakelijk de verf op een andere manier op het doek te brengen en dat is terug te vinden in de ontwikkeling van Idonia.

Idonia voelde zich aangetrokken tot een stijl waarbij de vormgeving van de afgebeelde dingen werd geabstraheerd tot (relatief) grote vlakken. Haar kleuren werkte ze uit todat ze vond dat de combinatie het verhaal vertelden zoals zij het voelde. Idonia tekende en schilderde niet omdat ze het wilde. Ze had de drang van binnenuit. Ze moest schilderen en tekenen, of ze het wilde of niet.

Introduction painting on decor linen.
Because the Scala theater on Wagenstraat, due to new construction for the Bijenkorf on Grote Marktstraat in The Hague, had to close its doors because the Bijenkorf owned the building and needed the space for its new construction plans, the sets that needed to be destroyed were given or sold to the Free Academy. Students eagerly took advantage of this opportunity to obtain cheap but coarsely woven linen. As long as the opportunity remained, Idonia also took advantage of it. A coarse base makes it necessary to apply the paint to the canvas in a different way, and this is reflected in Idonia's development.

Idonia was attracted to a style in which the design of things depicted was abstracted into (relatively) large areas. She worked out her colors until she felt that the combination told the story as she felt it. Idonia didn't draw and paint because she wanted to. She had the urge from within. She had to paint and draw, whether she wanted to or not.
3423

3423

H x B 254 x 203 mm, Olieverf op decor-linnen. Signature IDONIA links boven.
4 bootjes.
254 x 203 mm, Oil on decor linen. Signature IDONIA at top left.
4 boats.

3424

3424

311 x 259 mm. Olieverf op decor-linnen. Signature IDONIA links boven.
4 bootjes.
311 x 259 mm. Oil on decor linen. Signature IDONIA at top left.
4 boats.
3444

3444

401 x 497 mm. Olieverf op grof linnen. Signature IDONIA rechts onder.
Een dor landschap onder een dreigende hemel. Een boomstronk en vier stenen van verschillende groote. 1 groot op voorgrond, 1 kleinere verder weg en nog verder weg 2 nog kleinere.
401 x 497 mm. Oil on coarse linen. Signature IDONIA bottom right.
An arid landscape under a threatening sky. A tree stump and four stones of different sizes. 1 large in foreground, 1 smaller further away and even further away 2 even smaller ones.

3446

3446

327 x 479 mm. Olieverf op oud linnen. Signature IDONIA rechts onder.
Een rots die er uit ziet als een vrouw op een rots, in zee, tegen een rotskust aan.
327 x 479 mm. Oil on old linen. Signature IDONIA bottom right.
A rock looking woman on a rock, in the sea, against a rocky shore.
3450

3450

601 x 398 mm. Olieverf op grof linnen. Signature IDONIA rechts onder.
Onder een donkere hemel ligt een onheilspellend verlaten landschap. Vanuit een gebouw rechts loopt een gebogen brug naar een gebouw is. Over de brug lopen drie mensen, en vanaf de andere kant komen drie mensen en alle gaan door een opening een trap op.
601 x 398 mm. Oil on coarse linen. Signature IDONIA bottom right.
Under a dark sky lies an ominously desolate landscape. From a building on the right runs a curved bridge to a building is. Across the bridge three people walk, and from the other side three people and all go up a staircase through an opening.

3457

3457

600 x 500 mm. Olieverf op grof linnen. Signature IDONIA links onder.
De lucht is groen in de verte en wordt steeds donkerder. Op een rotspartij die toch gebouwen blijken te zijn staan op een dak een koepel en daar omheen 7 of 8 donkere palen. Een stenen opbouw die aan een antenne en ook aan een schoorsteen doet denken, maar het niet is, wijst tot in de lucht. Op een lager niveau groeit een pluk lang gras, links van een ingang. Rechts van die ingang zit een mens iets onduidelijks te doen.
600 x 500 mm. Oil on coarse linen. Signature IDONIA bottom left.
The sky is green in the distance and getting darker. On a rocky outcrop that appears to be buildings after all, a dome stands on a roof and around it 7 or 8 dark poles. A stone structure reminiscent of an antenna and also a chimney, but it is not, points up into the sky. On a lower level, a tuft of long grass grows to the left of an entrance. To the right of that entrance, a human sits doing something indistinct.
3458

3458

400 x 796 mm. Olieverf op decor-linnen. Signature IDONIA links onder.
Onder een gele hemel van een ondergaande zon is slechts een smalle strook groene zee zichtbaar. Een wijd strand tekent zicht af met daarop stenen en/of rommels in onherkenbare vormen. De toeschouwer staat op grote stenen die een kademuur lijken te vormen. Helemaal rechts een donker bouwsel met paaltjes en ijzerdraad die het strand op leiden. Idonia vertelde me ooit dat dit het strand van Bretagne bij eb is.
400 x 796 mm. Oil on decor linen. Signature IDONIA lower left.
Under a yellow sky of a setting sun, only a narrow strip of green sea is visible. A wide beach draws sight with stones and/or hulks in unrecognisable shapes on it. The viewer stands on large stones that appear to form a quay wall. On the far right is a dark structure with posts and iron wire leading onto the beach. Idonia once told me that this is Brittany's beach at low tide.

3468

3468

400 x 697 mm. Olieverf op decor-linnen. Signature IDONIA links onder.
Vanuit een grot een gezicht over de zee, donkergroen en wat lichter in het ondiepe nabije deel. De luckt is donkergroengrauw. Uit een grot rechts schijnt een warm rood licht. Op veilige afstand warmt een gifgroene slang zich.
400 x 697 mm. Oil on decor linen. Signature IDONIA lower left.
From a cave a view over the sea, dark green and somewhat lighter in the shallow near part. The luckt is dark greenish grey. From a cave on the right, a warm red light shines. At a safe distance, a poison green snake warms itself.
3472

3472

400 x 800 mm. Olieverf op decor-linnen. Signature niet te vinden.
Onder een blauwe hemel met donkere wolken ligt een in rechte lijnen omgeploegd landschap, klaar voor morgen. Dit schilderij lijkt door Idonia beschouwd te zijn als studie, en lijkt nooit te zijn geexposeerd.
400 x 800 mm. Oil on decor linen. Signature not to be found.
Under a blue sky with dark clouds lies a landscape plowed in straight lines, ready for tomorrow. This painting appears to have been considered a study by Idonia, and appears never to have been exhibited.

3485

3485

700 x 651 mm, Olieverf op decor-linnen. Signature IDONIA rechts onder.
Achter een muur die tegen de zee beschermt liggen op het strand geabstraheerde vormen van gebouwen. Het strand loopt uit in landtong die buiten het schilderij eindigt. Daarop drie figuurtjes, de ene groter, de andere twee kleiner. Idonia aan haar kinderen, een onbekende toekomst tegemoet.
700 x 651 mm, Oil on decor linen. Signature IDONIA bottom right.
Behind a wall protecting from the sea, abstracted shapes of buildings lie on the beach. The beach extends into headland that ends outside the painting.On it three figures, one larger, the other two smaller. Idonia to her children, facing an unknown future.
3487

3487

599 x 803 mm. Olieverf op decor-linnen. Signature IDONIA rechts onder.
Uit een dreigende opengescheurde lucht toont zich een somber en verlaten landschap dat kaal en door er uit ziet, ondanks dat er water in een meertje aan het einde van een rivier is. Aan deze kant van het meer staan twee palen of stokken. Aan de andere kant staat een woud van paaltjes, gerangschikt in een kruis vorm. In het dreigende licht zien we rechts een lange, kaarsrechte rij van restanten van bouwsels, mogelijk een weg.
599 x 803 mm. Oil on decor linen. Signature IDONIA bottom right.
A bleak and desolate landscape emerges from a menacingly cracked open sky, looking bare and through, despite there being water in a small lake at the end of a river. On this side of the lake are two poles or sticks. On the other side is a forest of poles, arranged in a cross shape. In the threatening light, we see a long, dead straight row of remnants of structures, possibly a road, on the right.

3497

3497

658 x 701 mm. Olieverf op decor-linnen. Signature niet vindbaar.
Onder een grauw en groene lucht ligt een dor landschap Op de voorgrond een kale boom, waarvan de zijtak en de stam om elkaar heen kronkelen. Aan de andere kant staan twee kleine boomjes waarvan de takken zo naar achteren wijzen dat het alleen zo gegroeid kan zijn in een constante storm. Idonia ontwikkelde na het overlijden van haar echtgenoot deze symboliek om haar gevoelsleven weer te geven. De boom is Idonia, de boompjes haar kinderen.
658 x 701 mm. Oil on decor linen. Signature not locatable.
Under a grey and green sky lies an arid landscape In the foreground a bare tree, whose side branch and trunk wind around each other. On the other side are two small trees whose branches point backwards in such a way that it can only have grown that way in a constant storm. Idonia developed this symbolism after the death of her husband to represent her emotional life. The tree is Idonia, the little trees her children.
3525

3525

3525.CR2 29289 KB 19-4-2024 15:00:24 sl 59
598 x 802 mm. Olieverf op decor-linnen. Signature IDONIA rechts onder.
Ondanks een in gouden gloed oolichtend deel tussen de met donkergoene wolken bedekte hemel trekt een lange stoed mensen door een eindeloze dorre vlakte het licht tegemoet. Uit een gebouwd terras lijkt een zwartstalen boom te groeien. Dit bouwsel is omgeknakt naar rechts op een manier dat hij naar likst lijkt te gaan. Het rust op een van de twee zijtakken die met drie splitsingen op de dorre grond steunt. In het bouwwerk is een verzonden deel gemaakt dat vol staat met water waarin zich de hemel groen afspiegelt.
598 x 802 mm. Oil on decor linen. Signature IDONIA bottom right.
Despite a section oozing in golden glow among the sky covered in dark green clouds, a long procession of people trek through an endless arid plain towards the light. A black-steel tree appears to be growing out of a built terrace. This structure is overturned to the right in a way that it appears to be moving to the left. It rests on one of two side branches that rests on the barren ground with three splits. Inside the structure is a dispatched section that is full of water in which the sky reflects green.

3529

3529

588 x 800 mm. Olieverf op decor-linnen. Signature IDONIA rechts onder.
Twee witachtige vierkante palen rijzen op tot in de hemel. Ze staan aan de beide zijkanten van een groene hoogvlakte. Rechts rijst een gebergteachitg gebouw hoop op, de opening toont een ruimte waar niets te zien is. Achter de groene hoogvlakte ligt een dorre vlakte die bijna vol staat met gebouwen.Het enige leven toont zich als drie dor uitziende bomen en twee dorre struiken. Zelfs de hemel ziet er bruin en dor uit.
588 x 800 mm. Oil on decor linen. Signature IDONIA lower right.
Two whitish square poles rise into the sky. They stand on either side of a green plateau. To the right, a mountainous building heap rises, its opening showing a space where nothing can be seen. Behind the green plateau is a barren plain almost full of buildings.The only life shows as three barren-looking trees and two barren bushes. Even the sky looks brown and barren.
3545

3545

602 x 847 mm. Olieverf op decor-linnen, Signature IDONIA rechts boven.
De ondergaande zon is te zwak zodat de lichten van de stad de overhand krijgen. Een zware muur is er tussen de stad en de grote fabriek er achter. In de muur is een poort. Nergens is een mens te zien.
602 x 847 mm. Oil on decor linen, Signature IDONIA top right.
The setting sun is too weak for the lights of the city to prevail. A heavy wall is there between the city and the large factory behind it. In the wall is a gate. Nowhere is a human to be seen.

3546

3546

598 x 897 mm. Olieverf op decor-linnen. Signature IDONIA rechts onder.
Vanuit een donker gebied is er een gezichtop een helder en licht landschap en een gezicht over een zee. Op het landschapliggen grote rotsblokken en er staan twee vreemd gevormde rotsen. Over het bruine strand staat een rij paaltjes die het strand in twee verdeeld. Links daarvan is een kleine baai met iets dat op bebouwing lijk. Uit de donkere voorgrond die uit een soort basalten blokken lijkt te bestaan rijst een perfecte cylinder op die taps toeloopt en die omwikkeld is met een loot van een plant die op of tussen het basalt overleeft. Een tweede loot is al in opkomst.
598 x 897 mm. Olieverf op decor-linnen. Signature IDONIA rechts onder.
Vanuit een donker gebied is er een gezichtop een helder en licht landschap en een gezicht over een zee. Op het landschapliggen grote rotsblokken en er staan twee vreemd gevormde rotsen. Over het bruine strand staat een rij paaltjes die het strand in twee verdeeld. Links daarvan is een kleine baai met iets dat op bebouwing lijk. Uit de donkere voorgrond die uit een soort basalten blokken lijkt te bestaan rijst een perfecte cylinder op die taps toeloopt en die omwikkeld is met een loot van een plant die op of tussen het basalt overleeft. Een tweede loot is al in opkomst.
3548

3548

698 x 847 mm. Olieverf op decor-linnen. Signature IDONIA rechts onder.
Binnen een verwoest gebouw groeien twee kale bomen op vanuit de ruwe steen. Een eenzame figuur staat roerloos en kijkt naar buiten, over een strand met vele ondiepe poelen, dat zindert onder een gloeiend gele zon.
698 x 847 mm. Oil on decor linen. Signature IDONIA lower right.
Inside a ruined building, two bare trees grow up from the rough stone. A lone figure stands motionless, looking out over a beach with many shallow pools, shimmering under a glowing yellow sun.

3549

3549

599 x 1002 mm. Olieverf op decor-linnen. Signature IDONIA rechts onder.
Uit de daken van de stad waar we op kijken groeien drie struiken, de voorste is iets groter en voller dan de andere. De stad ligt aan de oever van een rivier, die donker van kleur is. Daarachter is een vlakte die kaal en leeg is tot aan de horizon. De lucht is donker en dreigend. Er valt alleen wat zonlicht op een deel van de stad en op een klein stukje aan de overkant. Op dat stukje land, aan de overkant, in de zon, staat een eenzaam figuur.
599 x 1002 mm. Oil on decor linen. Signature IDONIA bottom right.
Three bushes grow out of the roofs of the city we are looking at, the front one slightly larger and fuller than the others. The city lies on the banks of a river, which is dark in colour. Behind it is a plain that is bare and empty to the horizon. The sky is dark and threatening. There is only some sunlight falling on part of the city and on a small patch on the other side. On that piece of land, on the other side, in the sun, stands a lone figure.
3559

3559

598 x 1002 mm. Olieverf op decor-linnen. Signature IDONIA rechts onder.
Een gouden zonsopgang verdrijft de dreiging van de donkerte. Het licht verwarmt de ruwe rotsen die aan de rechterkant van een smalle rivier staan. Ook de aan de andere kant van de rivier gelegen vlakte wordt verwarmd, er lijkt iets levens te zijn. De aandacht wordt gericht op een opgericht rotsblok, waarachter twee grote figuren te zien zijn, de grootste lijkt te dansen.
598 x 1002 mm. Oil on decor linen. Signature IDONIA bottom right.
A golden sunrise dispels the threat of darkness. The light warms the rough rocks standing on the right side of a narrow river. It also warms the plain on the other side of the river; something seems to be alive. Attention is focused on an erect boulder, behind which two large figures can be seen, the largest appearing to be dancing.

3562

602 x 998 mm. Olieverf op decor-linnenlinnen. Signature IDONIA rechts onder.
Onder een dreigend rode lucht, staan, hoog boven een roodgroene laagvlakte of zee twee enorme vormen, omringd en begeleid door veel kleinere spitse monolieten. In de figuren lijkt iets van leven te herkennen te zijn.
602 x 998 mm. Oil on decor linen. Signature IDONIA bottom right.
Under a menacing red sky, high above a red-green plain or sea stand two huge forms, surrounded and accompanied by many smaller pointed monoliths. Something of life seems to be discernible in the figures.

3431

3431

301 x 405 mm. Olieverf op linnen. Signature IDONIA Onderzijde, links.
Klif met drie boompjes en 1 boom op afstand.Op de bebouwing drie paaltjes en een paal op een ander deel.
301 x 405 mm. Oil on linen. Signature IDONIA Bottom, left.
Cliff with three small trees and 1 tree at a distance.On the building three posts and a post on another part.
3433

3433

352 x 452 mm. Olieverf op linnen. Signature IDONIA rechts onder.
In een doodse woesternij staat een boom die nog net niet dood is. Een paar uitlopers groeien verder. De lucht is een afspiegeling van het landschap.
352 x 452 mm. Oil on linen. Signature IDONIA bottom right.
In a deadly desert, a tree stands just short of death. A few offshoots continue to grow. The sky reflects the landscape.

3434

3434

458 x 350 mm. Olieverf op linnen. Signature IDONIA rechts onder.
Een smal pad leidt naar een woeste wereld die onbegaanbaar lijkt, het doel ligt op de top. Ook in deze wereld houdt het leven stand.
458 x 350 mm. Oil on linen. Signature IDONIA bottom right.
A narrow path leads to a savage world that seems impassable, the goal lies at the summit. Even in this world, life endures.
3435

3435

479 x 328 mm. Olieverf op linnen. Signature IDONIA rechts onder.
In een donkere wereld valt door een opening het licht binnen.
479 x 328 mm. Oil on linen. Signature IDONIA bottom right.
In a dark world, light enters through an opening.

3436

3436

403 x 497 mm. Olieverf op linnen. Signature IDONIA links onder.
Onder een donkere wolk staat een dode boom, in twee gespleten. Het ene deel is gebogen over een kloof en bereikt met zijn laatste takken de struiken die aan de overkant groeien Achter de struiken staat een mens.
403 x 497 mm. Oil on linen. Signature IDONIA lower left.
Under a dark cloud stands a dead tree, split into two. One part is bent over a gorge and with its last branches reaches the bushes growing on the opposite side Behind the bushes stands a man.
3445

3445

350 x 448 mm. Olieverf op linnen. Signature IDONIA rechts onder.
De ondergaande zon schijnt nog net door een dreigende wolkenbank heen.
350 x 448 mm. Oil on linen. Signature IDONIA lower right.
The setting sun just shines through a threatening bank of clouds.

3447

3447

349 x 479 mm. Olieverf op linnen. Signature IDONIA rechts onder.
Onheilspellend landschap met een eenzame boom met een rijtje bomen op afstand.
349 x 479 mm. Oil on linen. Signature IDONIA lower right.
Ominous landscape with a lone tree with a row of trees at a distance.
3449

3449

600 x 400 mm. Olieverf op linnen. Signature IDONIA links onder.
Een zonsondergang in veel tinten, over een verlaten landschap, een meertje weerspiegelt wat licht. Het strand en de heuvels zijn verlaten en al in duisternis gehuld. Op de heuveltoppen steken de gebouwen van industrie en een dichtbij gelegen grote stad af tegen de lage strook licht.
600 x 400 mm. Oil on linen. Signature IDONIA lower left.
A sunset in many shades, over a deserted landscape, a small lake reflects some light. The beach and hills are deserted and already shrouded in darkness. On the hilltops, the buildings of industry and a nearby large city stand out against the low strip of light.

3452

3452

301 x 703 mm. Olieverf op linnen. Signature links onder.
Een donkere wolk komt van achter de bekijker over het land, in de verte is nog zonlicht op een verre wolk. De lucht is diep blauw. Naast een meer staat op de voorgrond een zuil die voorzien is van vreemde antennes. Links daarvan een terrein, omheind, vanwaar de draden naar de antennes lopen.
301 x 703 mm. Oil on linen. Signature lower left.
A dark cloud comes from behind the viewer over the land, in the distance there is still sunlight on a distant cloud. The sky is deep blue. Next to a lake in the foreground is a column equipped with strange antennae. To its left is an area, fenced in, from where wires run to the antennas.
3453

3453

402 x 699 mm. Olieverf op linnen. Signature IDONIA rechts onder.
Het wordt avond, de lucht is dreigend en links en rechts staan palen met links wit licht en rechts rood. Het landschap is verlaten, een grote plas bedekt een aanzienlijk deel van de ruimte tussen de palen. Links aan de einder is het silhouet van een stad zichtbaar. Recht is ook zo'n silhouet zichtbaar, en de huizen komen tot dichtbij.
402 x 699 mm. Oil on linen. Signature IDONIA lower right.
It is evening, the sky is threatening, and on the left and right are poles with white light on the left and red on the right. The landscape is deserted, a large puddle covers a considerable part of the space between the poles. On the left at the horizon, the silhouette of a city is visible. On the right, such a silhouette is also visible, and houses come to close.

3460

3460

688 x 550 mm. Olieverf op linnen. Signature niet aanwezig. Doordat ik geposeerd heb voor dit schilderij weet ik zeker dat het van Idonia's hand is.
Het is een portret van Idonia's zoon op ongeveer 13 of 14jarige leeftijd. Het schilderij heeft op een tentoonstelling gehangen, de gevraagde prijs is doorgehaald en vervangen door NTK. (Niet Te Koop).
688 x 550 mm. Oil on linen. Signature not present. Because I posed for this painting, I am certain that it is by Idonia's hand.
It is a portrait of Idonia's son at about age 13 or 14. The painting has hung in an exhibition, the requested price has been crossed out and replaced with NTK. (Not For Sale).
3462

3462

549 x 597 mm. Olieverf op linnen. Signature IDONIA links onder.
Het landschap op de voorgrond bestaat uit rotsen, die ook gebouwd zouden kunnen zijn. Een rotspunt loopt ver de xwartgroene zee in. Aan de rechterkant staan 7 donkere bruine palen van gelijke lengte. Naast de meest nabije paal loopt een rij van 4 palen naar rechts, door het niet kunnen zien van de ondergrond weten we niet of de palen ook dezelfde lengte hebben. In de rots links (of een ruïne) is achterin nog een rode gloed te zien, waartegen meerdere palen zich aftekenen.
549 x 597 mm. Oil on linen. Signature IDONIA at lower left.
The landscape in the foreground consists of rocks, which could also be built. A rock point runs far into the xwart green sea. To the right are 7 dark brown poles of equal length. Next to the closest pole a row of 4 poles runs to the right, due to not being able to see the ground we do not know if the poles are also the same length. In the rock to the left (or a ruin) another red glow can be seen in the back, against which several poles stand out.

3463

3463

495 x 594 mm. Olieverf op linnen. Signature IDONIA links onder.
Door een opening in de muur van een vreemd gebouwd gebouw is rechts een soort van stad, en links een klif met daarachter een rotsachtige kust. De lucht is geelachtig dreigend.
495 x 594 mm. Oil on linen. Signature IDONIA lower left.
Through an opening in the wall of an oddly constructed building is a sort of city on the right, and on the left a cliff with a rocky shore beyond. The sky is yellowish threatening.
3465

3465

670 x 598 mm. Olieverf op linnen. Signature IDONIA links onder.
Platte hoogten, gescheiden door kloven eindigen op het strand. Het strand, de zee en de lucht zien er duister en dreigend uit. Op de groene vlakte op de voorgrond links, zien we twee bomen die dood lijken maar toch krom gegroeid zijn. Rechts, op de gele okeren vlakte staan 5 stapels witte stenen, de stapels zijn verschillend van hoogte. Op de bruine vlakte achter de okeren, staan drie mensen, een groot, 2 kleiner. Nader beschouwd blijkt er een vierde mens te zijn, nog kleiner en in zwart. Op de groene vlakte er achter staat een boom die bijna dood geweest moet zijn maar nu toch weer een uitloper heeft. Ook staat daar een rotsblok van vreemde vorm. Op de warmbruine vlakte staat een beeld of een gebouw, witachtig. Uit de top groeit een twijg.
670 x 598 mm. Oil on linen. Signature IDONIA lower left.
Flat heights separated by gorges end on the beach. The beach, sea and sky look dark and threatening. On the green plain in the foreground left, we see two trees that appear dead yet have grown crooked. On the right, on the yellow ochre plain are 5 piles of white stones, the piles are different heights. On the brown plain behind the ochers, there are three people, one large, 2 smaller. Closer inspection reveals a fourth human being, even smaller and in black. On the green plain behind them is a tree that must have been almost dead but now has a spur again. Also standing there is a rock of strange shape. On the warm brown plain is a statue or building, whitish. From the top grows a twig.

3469

3469

702 x 401 mm. Olieverf op linnen. Signature IDONIA rechts onder.
Vanuit een donkerbruine rots op de voorgrond groeien tentakelachtige vormen. Op de lichtbruine rots er naast groeit een tenger boompje. De lucht is groen en dreigend, de zee groen en vlak. Rechts op het strand staan palen en ronde vormen, als een stad in de verte.
702 x 401 mm. Oil on linen. Signature IDONIA lower right.
Tentacle-like forms grow from a dark brown rock in the foreground. On the light brown rock next to it grows a petite tree. The sky is green and threatening, the sea green and flat. To the right on the beach are poles and round shapes, like a city in the distance.
3470

3470

400 x 800 mm. Olieverf op linnen. Signature IDONIA rechts onder.
Teruggebracht tot sombere kleuren en vlakken ligt een stad. Op een plateau or dak staan gerafelde wegwijzers alle kanten op te wijzen. Tegen de donkere gele hemel tekent zich een naakte vrouw af, ze torst een zware last. Dit zou een zelfportret van Idonia kunnen zijn. Het schilderij heeft aan de achterkan het nummer 15 en is geprijsd op 300 gulden.
400 x 800 mm. Oil on linen. Signature IDONIA lower right.
Reduced to somber colors and planes lies a city. On a plateau or roof are frayed signposts pointing in all directions. Against the dark yellow sky a naked woman stands out, carrying a heavy burden. This could be a self-portrait of Idonia. The painting has the number 15 on the back and is priced at 300 guilders.

3471

3471

400 x 800 mm. Olieverf op linnen. Signature IDONIA links onder.
Omlijst door een donkergroenblauwe zee en een lichtere groen en gele hemel licht een groenachtig rotsblok dat is uitgehold. Een warm rood licht straalt naar buiten. Een magere boom groeit langs en boven het rotsblok uit, de wortels zoeken steun en voedsel in de diepte. Links er van staat een tweede, kleinere boom en nog verder naar links een veel kleinere. Uit het warme rode licht stapt een figuur de donkerte in.
400 x 800 mm. Oil on linen. Signature IDONIA lower left.
Framed by a dark green-blue sea and a lighter green and yellow sky lights a greenish rock hollowed out. A warm red light radiates outward. A skinny tree grows along and above the boulder, its roots seeking support and food in its depths. To the left of it is a second, smaller tree and even further to the left a much smaller one. Out of the warm red light a figure steps into the darkness.
3473

3473

400 x 800 mm. Olieverf op decor-linnen. Signature niet te vinden.
Onder een zwaarbewolkte grijze hemel ligt een versomberd landschap. Nergens is een teken van leven te ontdekken, slechts groene vlakken duiden er op dat er planten groeien. Dit schilderij lijkt door Idonia beschouwd te zijn als studie, en lijkt nooit te zijn geexposeerd.
400 x 800 mm. Oil on decor linen. Signature not to be found.
Under a heavily overcast gray sky lies a disheveled landscape. No sign of life can be detected anywhere, only green areas indicate that plants are growing. This painting seems to have been considered a study by Idonia, and appears never to have been exhibited.

3479

3479

691 x 553 mm. Olieverf op linnen. Signature IDONIA rechts onder.
Omhoogkijkend zien we dat vanuit een rode lucht, waarin een blauw-witte zon staat, vliegt een kraaiachtige vogel naar de gebouwen van een blauwgetinte stad. Zijn linkerpoot is klaar om iets te grijpen, zijn rechter poot hangt achter zijn lichaam en hij kan die niet gebruiken. De vogel is op jacht, zijn spitse snavel is hongerig geopend. Mogelijk is het een boodschapper, of komt hij iemand halen.
691 x 553 mm. Oil on linen. Signature IDONIA lower right.
Looking up, we see that from a red sky, in which there is a blue-white sun, a crow-like bird flies toward the buildings of a blue-tinted city. Its left leg is ready to grab something, its right leg hangs behind its body and it cannot use it. The bird is hunting, its pointed beak hungrily opened. Possibly it is a messenger, or coming to fetch someone.
3480

3480

602 x 600 mm. Olieverf op linnen. Signature IDONIA rechts onder, moeilijk leesbaar.
Een dorre, bruine, woesternij eindigt bij een zeegroene zee. Een soort witte gebouwen zijn op grote afstand te zien. Langs het water staan drie witte beelden, de vormen vreemd, maar indrukwekkend. Rechts staat nog een beeld, dichtbij, het is zwart en heeft ook die vreemde vormen. Dan wordt het duidelijk dat het om een vrouw gaat, die iets torst.
602 x 600 mm. Oil on linen. Signature IDONIA lower right, difficult to read.
An arid, brown, desert ends at a sea-green sea. Some sort of white buildings can be seen at a distance. Along the water are three white statues, the shapes strange, but impressive. To the right is another statue, close by, it is black and also has those strange shapes. Then it becomes clear that it is a woman, carrying something.

3482

3482

599 x 797 mm. Olieverf op linnen. Signatuur niet te vinden.
Een zonnig landschap onder een blauwe lucht.Het terrein loopt sterk op en slechts hier en daar staan bomen die bebladerd zijn.Op de voorgrond is een vlakte die bezaaid is met witte steenbrokken. Ik vermoed dat het een impressie van de Spaanse hoogvlakte weergeeft. Het is het enige werk dat niet door Idonia is voorzien van haar gebruikelijke latjes die op het doek getimmerd werden. Er zijn geen gaatjes. Mogelijk was ze niet tevreden over dit schilderij en wilde ze het later nog bijwerken.
599 x 797 mm. Oil on linen. Signature not to be found.A sunny landscape under a blue sky.The terrain rises sharply and only here and there are trees that are leafy.In the foreground is a plain dotted with white stone chunks. I suspect it depicts an impression of the Spanish plateau. It is the only work that does not have Idonia's usual laths hammered onto the canvas. There are no holes. It is possible that she was not satisfied with this painting and wanted to touch it up later.
3496

3496

599 x 700 mm. Olieverf op linnen. Signature IDONIA links onder.
Een donkere lucht trekt over een landschap, de voorgrond is reeds somber, de heuvels op de achtergrond zijn nog zonbelicht de hemel er boven is nog blauw dat begint te vernevelen. Op de voorgrond staan vier zware, ronde, witte palen, helemaal vooraan staan wat plukjes bloeiend gras. Halverwege de heuvel staat een grotere boom, aan de top gaan twee kleine en een grotere boom verder.
599 x 700 mm. Oil on linen. Signature IDONIA lower left.
A dark sky passes over a landscape, the foreground is already gloomy, the hills in the background are still sunlit the sky above is still blue beginning to mist. In the foreground are four heavy, round, white poles, at the very front are some tufts of flowering grass. Halfway up the hill is a larger tree, at the top two small ones and a larger tree continue.

3499

3499

601 x 699 mm. Olieverf op linnen. Signature IDONIA rechts onder.
Onder een donker- en lichtgroene hemel ligt massief bruin plateau dat is aangelegd. In het midden zit een gat. Links staat een kale betonnen muur met een raam er in. Daarachter staan nog iets wat waarschijnlijk ook een muur met ramen is. Aan de zijkant van het plateau loopt een brede muur met daarbovenop een onbegaanbare weg. Dat wordt veroorzaakt die diepe ronde uithollingen met kaarsrechte muren. Links naast de muur staan zes lantaarns. Op de voorgrond staat een driepotig lichtbruin bouwsel waaruit een witte vogel het zwerk invliegt. Op de muur loopt een witte mens die een onoverkombare hindernis moet gaan overwinnen en kijkt naar de witte vogel. Door het gat in de grond zien we een lichtere wereld, met een lichtere groene hemel en diepgroene zee. Op het groenachtig gele strand staat een identiek bouwsel, maar nu in zwart. Een zwarte mens staat te kijken hoe de zwarte vogel wegvliegt.
601 x 699 mm. Oil on linen. Signature IDONIA lower right.
Under a dark and light green sky is solid brown plateau laid out. In the center is a hole. On the left is a bare concrete wall with a window in it. Behind it are something else that is probably also a wall with windows. To the side of the plateau runs a wide wall with an impassable road on top. This is caused those deep round cavities with dead straight walls. To the left of the wall are six lanterns. In the foreground is a three-legged light brown structure from which a white bird flies into the zwerk. On the wall walks a white man who is about to overcome an insurmountable obstacle and looks at the white bird. Through the hole in the ground we see a lighter world, with a lighter green sky and deep green sea. On the greenish yellow beach is an identical structure, but now in black. A black man stands watching the black bird fly away.
3500

3500

602 x 697 mm. Olieverf op linnen. Signature IDONIA rechts onder.
Onder een donkergroene hemel is de verte duister. In de verte zijn nog net drie vormloze witte vormen zichtbaar. Wat dichterbij staan drie witte vormen die uit rechte zielloze buizen lijken te bestaan. Op de voorgrond staat een rots die uit verschillende plateau's lijkt te bestaan. Op het tweede plateau loopt een trap naar boven in de rots. Een eenzame figuur gaat die trap beklimmen. Net achter de rots staat een boom die pijnvol gedraaid is.
602 x 697 mm. Oil on linen. Signature IDONIA lower right.
Under a dark green sky, the distance is dark. Three formless white forms are just visible in the distance. A little closer are three white shapes that seem to consist of straight soulless tubes. In the foreground is a rock that seems to consist of several plateaus. On the second plateau, a staircase leads up into the rock. A lone figure is about to climb those stairs. Just behind the rock is a tree that is painfully twisted.

3538

3538

797 x 597 mm. Olieverf op linnen. Signature IDONIA links onder.
Vanuit een rotsstructuur ligt een dor landschap, onder een groene, donkerder wordende hemel. De donkerte is het groots waar de kijker staat. Van links worden de rotsen verlicht door een zwakke zon. De rotsstructuur likt door mensen bewerkt te zijn, desondanks ziet het er onherbergzaam en onleefbaar uit.Vooraan op de hoogvlakte staat een bouwwerk in de schaduw Er naast priemt een mast omhoog. Op de vlakte er achter staan zes conusvormige bouwsels, die via een opening in de top gevuld zouden kunnen worden.
797 x 597 mm. Oil on linen. Signature IDONIA lower left.
From a rock structure lies an arid landscape, under a green, darkening sky. The darkness is grand where the viewer stands. From the left, the rocks are illuminated by a faint sun. The rock structure seems to have been worked by humans, nevertheless, it looks inhospitable and unlivable.In front on the plateau, a structure stands in shadow Next to it, a mast pokes up. On the plain behind it are six cone-shaped structures, which could be filled through an opening in the top.
3541

3541

699 x 698 mm. Olieverf op linnen. Signature IDONIA rechts onder.
Uit een opengescheurde hemel zijn drie werelden zichtbaar. Uit een zwarte wereldbol die boven een donkergroene zee en een minder donkere groene lucht met daarin een groene zon, loopt een rechte balk naar een kaal plateau, een donkergroene zee en een grauwige lucht met rode wolken licht er achter. In een opengescheurd deel van de wolk is een wereld met een blause lucht en een kaal dor landschap zichtbaar, waarop een zwarte stad op de voorgrond en een witte stad op de achtergrond. Idonia vond dit een van haar beste werken, het heeft lang in haar huiskamer gehangen.699 x 698 mm. Oil on linen. Signature IDONIA lower right.
Three worlds are visible from a sky torn open. From a black globe rising above a dark green sea and a less dark green sky containing a green sun, a straight bar runs to a barren plateau, a dark green sea and a drab sky with red clouds light behind it. In a part of the cloud torn open, a world with a blustery sky and a barren barren landscape is visible, with a black city in the foreground and a white city in the background. Idonia thought this was one of her best works; it hung in her living room for a long time.

3563

3563

703 x 1000 mm. Olieverf op linnen. Signature IDONIA rechts onder.
In een doods landschap staan in een diepe kloof 5 zware palen, ze zijn hoger dan de rotswand. Een mens kijkt in de verte en ziet een eindeloze kale vlakte waar een rivier zich een weg baant. Een waterige groenige zon heeft niet voldoende kracht om de schaduw van een lichtbron achter de mens te niet te kunnen doen.
703 x 1000 mm. Oil on linen. Signature IDONIA lower right.
In a dead landscape 5 heavy poles stand in a deep gorge, they are higher than the rock face. A person looks into the distance and sees an endless barren plain where a river makes its way. A watery greenish sun does not have enough power to nullify the shadow of a light source behind the human.
3564

3564

803 x 994 mm. Olieverf op linnen. Signature IDONIA op lichter donkergroen rechts bijna-onder.
De bodem van een kloof, met bergwanden aan beide zijden. Een dorre boom rechts is gescheiden door een kloof in de bodem van twee kleine dorre bomen, gezien vanuit een grot waar het donker is. Het licht aan de kant van de kleine bomen lijkt zonnig te zijn.
803 x 994 mm. Oil on linen. Signature IDONIA on lighter dark green right near-bottom.
The bottom of a gorge, with mountain sides on either side. A barren tree on the right is separated by a gap in the bottom of two small barren trees, seen from a cave where it is dark. The light on the side of the small trees appears to be sunny.

3571

3571

797 x 398 mm. Olieverf op linnen. Signature IDONIA rechts onder.
Boom = Idonia.
Pas toen de gevolgen van de ziekte van Altzheimer duidelijk werden en Idonia gestopt was met werken omdat ze het niet meer kon ging ze over tot incidentele verklaringen over haar werk. Ze legde (meermaals) uit dat de kleine poppetjes op haar werk de taken van de kunstenaar waren, en dat de kale boom en een poppetje dat groter was dan de anderen de kunstenaar zelf waren.
Dit schilderij geeft het heel sterk weer, een zelfportret van Idonia, gesymboliseerd als een doodse boom, groeiend vanuit een kaal landschap, en op de wereld er achter staan twee kleine poppetjes tesamen met een grotere, Idonia en haar kinderen.
797 x 398 mm. Oil on linen. Signature IDONIA lower right.
Tree = Idonia.
Only when the effects of Altzheimer's disease became apparent and Idonia had stopped working because she could no longer do it did she turn to occasional statements about her work. She explained (several times) that the small dolls on her work were the artist's tasks, and that the bare tree and a doll taller than the others were the artist herself.
This painting depicts it very strongly, a self-portrait of Idonia, symbolized as a dead tree, growing from a barren landscape, and in the world behind it are two small dolls together with a larger one, Idonia and her children.
3572

3572

751 x 501 mm, Olieverf op linnen. Signature IDONIA rechts onder.
Idonia's wereld.
Dit schilderij had Idonia's voorkeur. Het hing meestal in de woonkamer en anders in de hal. Idonia geeft hier duidelijk haar gevoelens aan: Leven in een onmogelijke wereld waar geen ruimte is voor gevoelens, de kinderen moeten overleven. Er spreekt een inmense eenzaamheid uit. In Idonia's werk zien we naarmate ze zich meer ontwikkelt de kleinere vormen verdwijnen in grote vlakken. De details blijven, maar nu als kleurnuances.
751 x 501 mm, Oil on linen. Signature IDONIA lower right.
Idonia's World.
This painting was Idonia's preference. It usually hung in the living room and otherwise in the hall. Idonia clearly expresses her feelings here: Living in an impossible world where there is no room for feelings, the children must survive. It expresses an immense loneliness. In Idonia's work, as she develops, we see the smaller forms disappear into large planes. The details remain, but now as shades of color.

3574

3574

395 x 698 mm. Olieverf op linnen. Signature IDONIA rechts onder.
Idonia vertelde me dat dit schilderij ontstaan is tijdens haar reis door de Spaanse hoogvlakte. Links staat een eenzame mens en kijkt naar de weg waar in de verte de begrafeniskoets in de richting van een verre stad rijdt.
395 x 698 mm. Oil on linen. Signature IDONIA lower right.
Idonia told me that this painting originated during her journey through the Spanish plateau. On the left, a lone man stands and looks at the road where in the distance the funeral carriage is driving toward a distant city.
3576

3576

498 * 748 mm. Olieverf op linnen. Signature IDONIA rechts onder.
Vanuit een grot kijken we naar een bouwwerk dat veel weg heeft van een stad-burcht. In het midden rijst een wit gebouw omhoog en lijkt een lichtbrug met de hemel er boven te vormen.
498 * 748 mm. Oil on linen. Signature IDONIA lower right.
From a cave we look at a structure that looks much like a city-citadel. In the center, a white building rises up and seems to form a bridge of light with the sky above.

3578

3578

400 x 498 mm. Olieverf op linnen. Signature IDONIA links onder.
Groene zee, rood land, wit staketsel.
400 x 498 mm. Oil on linen. Signature IDONIA lower left.
Green sea, red land, white palisade.
3438

3438

650 x 400 mm. Olieverf op linnen. Niet gesigneerd.
Onder een donkere, groene, lucht staat een geelachtige muur op een groen land of in een groene zee. De muur is onbegaanbaar door grote verlagingen er in. Idonia heeft dit schilderij niet afgemaakt doordat ze door haar ouderdom het lichamelijk te zwaar vond worden. Dit gebeurde laat in de 90 jaren van de 20e eeuw.
650 x 400 mm. Oil on linen. Unsigned.
Under a dark, green, sky is a yellowish wall on a green land or sea. The wall is impassable due to large cuts in it. Idonia did not finish this painting because her old age made it too physically demanding. This happened in the late 1990s.

Auteursrechten voorbehouden
“Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze tekeningen, schilderijen, kunstwerken mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar worden gemaakt in enige vorm of op enige wijze, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de de heer A.M. Fraissinet.”

Neem contact op voor een licentie voor uw specifieke gebruik.

Aquarellen (2)

Neem contact op voor een licentie voor uw specifieke gebruik.

Idonia (2)

Idonia Fraissinet, een gedreven vrouw

De wereld van Idonia V. 1.3, lees meer.

Idonia tekende al heel jong. Haar grootvader, Hendrikus Johannes Versnel was een gepassioneerd schilder die zijn werken als ze klaar waren, vernietigde omdat die te goed voor de wereld zouden zijn.

Na het overlijden van haar vader en haar huwelijk met mijn vader kreeg ze de kans om een academische opleiding te volgen. Tijdens die opleiding aan de Vrije Academie Amicitia, onder de oprichter/directeur Livinus van den Bundt leerde ze om met veel andere materialen te werken. Ze probeerde het schilderen, het etsen, linoleumsnedes en glasmozaiken. Na de leerperiode beperkte ze zich tot tekenen (en aquarelleren) en schilderen.

In 1954 exposeerde ze voor het eerst op de Haagse Salon in Pulchri Studio, met een vrije inzending, want ze was geen lid. In 1968 had ze voor het laatst een tentoonstelling.

In haar studiewerk wordt duidelijk op welke wijze haar tekeningen en schilderijen evolueerden. Vooral haar tekeningen in zwarten en witten waren bijzonder. Haar bomen, die eerst nog takken, takjes en blaadjes hadden versoberden tot de basisvormen en er nog een kale, dood lijkende, boom overbleef De kern van de levende boom. Ze vertelde me pas vrij kort voor haar dood in 2013 dat de boom de kunstenares zelf verbeelde. En, dat de kleine mensjes, geen mensjes waren, maar de taken die de kunstenares moest uitvoeren.

Dit wetende denk ik dat Idonia gewoon haar leven tekende. En, zoals in het leven altijd gebeurt, lopen er veel dingen door elkaar heen, soms leidt het tot iets, soms loopt het verloren in iets anders.

Idonia tekende en schilderde veel desolate landschappen waarin soms kleine mensaachtige figuurtjes te zien zijn. Landschappen met kale vlaktes en ruwe bergen. Soms met bouwsels, muren met gaten er in, mogelijk ramen.
Zowel haar schilderijen maar vooral haar tekeningen tonen een grote detaillering, die haar werk opvallend maken, zijn het op haar schilderijen de kleuren, op haar tekeningen de zwartingen waarbij ze alle technieken gebruikte.
Op de barre grond staan soms bomen, met kale takken. Leven en de gevolgen van het leven lijken er nauwelijks te zijn, maar toch zijn haar tekeningen haar leven.

Idonia vertelde dat ze per tekening er zeker een maand aan werkte. Ze werkte zo gedetailleerd dat ze zelfs een penseel gebruikte met slechts één haartje. Voor haar tekeningen gebruikte ze niet alleen haar penselen, maar ook een tekenpen en potlood. Ze bleef werken met inkt en water totdat de tekening was zoals zij het hebben wou. En pas dan signeerde ze haar werk.

Deze website is bedoeld om haar de plaats te geven in de kunstgeschiedenis die ze verdient. Aan het eind van de zestiger jaren van de afgelopen eeuw trok ze zich steeds meer terug, als gevolg van gebeurtenissen in haar leven.

Nu, in 2023, het Escher-jaar, is het juiste moment om haar opnieuw te leren kennen. Het maken van deze website heeft mijn inzichten, en mijn gevoelens, veranderd.

Alex Fraissinet.juni 2023.
Het leven van Idonia v1.3 , lees meer.

Idonia werd geboren in 1917, op 22 mei. Haar volle naam was Idonia Livina Versnel (Ina). Haar ouders, Bartholomeus Kornelis Maria Versnel en Elisabeth Debets, woonden toen aan de van Boetzelaerlaan op Scheveningen. Het was een moeilijke tijd, ook al was Nederland neutraal tijdens de Eerste Wereldoorlog, er was gebrek. De Nederlandse samenleving verschilde toen nog sterk van de huidige vorm.

Op 17 juli 1919 werd haar zuster Wernarda Cornelia Versnel (Werna) geboren.

Op 15 oktober 1928 stierf haar moeder, onder dramatische omstandigheden, waardoor zij en haar zuster en zeker ook haar vader waarschijnlijk getraumatiseerd verder moesten leven. Samen met Werna moest ze enige tijd naar kostschool, toentertijd normaal, maar in de huidige maatstaven een strafoord. Pas toen haar vader hertrouwd was op 9 september 1929 met Maria Aleida Aalders kon zij en Werna weer thuis komen wonen. (1).

Idonia hield van tekenen, ze had aanleg, en ze kon haar gevoelens kwijt in haar tekeningen. Haar ervaringen brachten een eigen, unieke, vorm in haar tekeningen, hetgeen tijdens en na haar opleiding steeds duidelijk werd.

Ze groeide op tot een jonge vrouw, die bij haar vader, die bij de toenmalige PTT, nu KPN, op kantoor ging werken. Daar ontmoette ze een vriend van haar vader, Johan Christiaan (Joop) Fraissinet. De Tweede wereldoorlog was inmiddels uitgebroken.

Haar vader overleed op 11 oktober 1941, Idonia zat aan zijn bed toen hij stierf. Ze vertelde daarover dat hij toen hij stierf hij zijn hoofd draaide en daardoor haar aankeek. Idonia woonde toen nog bij haar vader en bleef daar na zijn overlijden wonen. Haar vader woonde toen aan de Torenstraat in Den Haag.

Zij trouwde met Joop op 17 april 1942 en kreeg twee kinderen, die beiden in de Tweede wereldoorlog geboren werden. Op 25 januari 1943 een dochter, Maria Aleida (Marijke, later Marije) Fraissinet en 5 april 1945 een zoon Alexandre Maria (Sander, later Alex) Fraissinet.

Na de Tweede Wereldoorlog kwam het leven weer op gang. Idonia zorgde voor haar kinderen en toen de op 1 november 1947 door Livinus van de Bundt opgerichte Vrije Academie voor Beeldende Kunsten (Vrije Academie Amicitia) een tekenwedstrijd uitriep deed ze daaraan mee. De Academie was gevestigd in het gebouw Amicitia aan het Westeinde in Den Haag, waardoor ze letterlijk om de hoek woonde.

Tot haar verbazing won zij, tezamen met de kunstenaar Gerard ‘t Hart, de wedstrijd. Zij kreeg als prijs levenslang toegang en gebruik van de Vrije Academie. De andere (hoofd)prijs was een studiebeurs die de andere winnaar kreeg, zodat ook hij daar kon gaan studeren. In het boek Gerard ‘t Hart, een kunstenaarsbiografie door Kees Haak vertelt ze over die tijd.

Ze kreeg les van onder anderen de directeur van van de Vrije Academie, Livinus van de Bundt en de leraren Huub Hierck, Berserik. Ze ontwikkelde haar vaardigheden in tekenen, maar leerde ook te schilderen, te etsen en het maken van linoleumsnede’s.

Eind 1954 verhuisde de academie naar een oud schoolgebouw aan de Hoefkade 101 met acht lokalen. Zij bleef de lessen ook op de nieuwe locatie volgen.

Zij en Gerard studeerden samen, zij werden vrienden, een vriendschap die tot haar dood bleef voortbestaan. Ook exposeerden ze samen.

In augustus 1956 deed zij mee aan de 4e Haagse Salon in Pulchri Studio. In het verslag van C. Veth in de Haagse Courant van 7 augustus 1956 schreef hij over haar: "Iets luchtigs en vlugs pakt in het interieur, zowel als in de duinen van Idonia Fraissinet".

Helaas overleed op 23 juli 1957 haar echtgenoot. Ondanks dat ze alleen achter bleef, met twee kinderen, bracht ze het op om te blijven studeren aan de Vrije Academie.

Ze deed mee met de Haagse Salon 1957. In haar plakboek zat daarover een kritiek, helaas zonder vermelding van krant en recensist: "Het landschap en 't stadsgezicht blijven uiteraard amateurs en beroepsmensen aantrekken. Op de tentoonstelling is het op zijn mooist vertegenwoordigd door de schilderijen van het Griekse landschap door Hierck, maar er zijn voortreffelijke andere werken, bijvoorbeeld Strand en Kijkduin van Idonia L. Fraissinet, die ons troffen door de sterkte van de opzet en het gevoel voor eenzaamheid, levende eenzaamheid". (Huub Hierck was een van haar leraren aan de Vrije Academie).

Samen met Ad van Dijk en Frans de Haas had ze van 10 april 1958 tot en met 1 mei 1958 een expositie in de Vrije Academie voor Beeldende Kunsten toen aan de Hoefkade 101 te Den Haag. De recensist R. E. Penning schreef over haar: "Tenslotte treffen ook de schilderijen van Idonia Fraissinet door een eigen sfeer. Ze stellen meestal verlaten stranden voor waar hekken en bouwsels die als sombere silhouetten opdoemen, de moedeloosheid nog accentueren. Ook de fabrieken, haven- en stadsgezichten hebben diezelfde stemming die dus wel wat eenzijdig deze schilderkunst beheerst. Idonia Fraissinet zal de gevarieerde mogelijkheden van de olieverftechniet nog iets beter moeten leren beheersen alvorens ook haar "zieleroerselen" rijker schakeringen kunnen krijgen. In ieder geval een tentoonstelling die perspectieven voor de toekomst opent".

Zij exposeerde samen met Fernando de Nadal en Erna Posthuma in Kunstzaal "Het Center". De criticus J.V. schreef hier over: "Idonia Fraissinet is 'n Haagse schilderes van wie wij reeds eerder werk zagen. Naar aanleiding van zekere momenten in de realiteit bouwde zij haar taferelen op waarin een persoonlijke charme te ontdekken was, die o.i. een gevolg van haar combinatietalent was. Haar jongste werk is weer een samenvoeging, maar nu van surrealisme en decoratief stijlgevoel. Wel bleef ook hier de realiteit uitgangspunt , maar de persoonlijke indrukken b.v. een spaanse dans of van mooie muziek, kregen zulke uitzonderlijke verschijningsvormen die tegelijk figuratief zo beheerst zijn, dat de tekenkunst de overhand behield, tekenkunst van een artistieke vrije orde".

In kunstzaal Polder exposeerde ze ook, de volgende kritiek zat in haar plakboek: De schilderes Idonia Fraissinet is wel een merkwaardig genomeen in de Haagse kunstwereld. Zij beschikt niet over een groot natuurlijk talent en haar verbeeldingswereld is eenzijdig en beperkt. Desondanks weet zij met schilderijen, die een stereotiepe fantasiewereld uitbeelden, toch altijd weer te boeien en soms met middelen, die gevaarlijk dicht bij de kitsch komen. Maar dat laatste is misschien wel het boeiende. Haar landschappen geven een beeld van de desolate verlatenheid, die er na de laatste atoomoorlog op aarde zal heersen. Woestijnachtige leegten met hier en daar grillige rotsblokken of resten van vroegere beschavingen. Het sombere toekomstbeeld dus dat ons al zo dikwijls voor ogen wordt gehouden en waar niemand meer echt door wordt geschokt. Het is voor Idonia ook meer een romantisch spel, waarin zij vrijelijk haar rotspartijen, haar grillige wolkenluchten of vurige zonsondergangen kan te pas brengen in een bepaalde sfeer. Het is alleen verrassend dat zij dit afgezaagde thema en met middelen, die al een halve eeuw geleden door de eerste "metafysische" schilders en surrealisten werden toegepast, toch nog voldoende variatie en persoonlijke bezieling weet te geven om het aanzien waard te blijven. De wat drakerige dramatiek in combinatie met suikerzoete zonsonderganeffecten is bijzonder pikant. Ook de kleine tekeningetjes zijn dikwijls curieus en suggestief. Een kunst dus, die ondanks alle bezwaren, die het verstand er tegen in kan brengen, toch de diepere snaren van het gevoel wel raakt.

In 1960 of 1961 schreef de recensist Corn. Basoski in de Nieuwe Haagsche Courant een uitgebreid artikel over haar onder de titel Idonia Fraissinet verdient veel meer aandacht.

In november 1961 exposeerde ze in Galerie Loujetzky. R.E. Penning schreef hierover: Boeiende ideeënwereld van Idonia Fraissinet. Idonia Fraissinet heeft ideeen - dat blijkt duidelijk op de tentoonstelling van haar schilderijen en tekeningen in de Galerie Loujetzky. Enigszins in de geest van de "Metafysische" schilderkunst van Chirico en Carra, maar toch in een eigen stijl, weet zij haar ideeën ook wel pakkend in beeld te brengen, al toont de technische uitvoering nog wel zwakke plekken. Het grote schilderij "De Mens" is karakteristiek voor de gevoels- en gedachtenwereld van deze kunstenares. Men ziet hierop een eenzaam mensenfiguurtje staan op enorme steenblokken met het uitzicht op een onherbergzaam rotsmassief rechts en een stad links. De eenzaamheid van de mens in een chaotische en woeste natuur, zijn drang om te "bouwen", te scheppen, zijn utopische verlangens en dromen, vormen de motieven van Idonia Fraissinets werken. Behalve het hierboven beschreven schilderij zijn ook "De Inham", "Utopie", "Verlangen", "Het Licht" en "De Boom", typerende voorbeelden van haar kunst. Meestal is het hoofdmotief wel suggestief met enkele grote vormen - rotsblokken, een kale boom, een eenzame figuur - tot uitdrukking gebracht, doch in sommige details of in de gecompliceerde architectuur van een droomstad, schiet de vormgeving vaak te kort. De kleur is daarentegen een sterke troef in haar kunst - oranje, goudgele en roodbruine tinten contrasteren sober en doeltreffend met blauwen en groenen. Het gemis aan kleur maakt daarom dat in de tekeningen de technische zwakheden hinderlijker zijn dan in de schilderijen. Belangrijker dan deze bewaren is echter dat Idonia Fraissinet toch een boeiende verbeeldingswereld heeft weten te creeren. De expositie duurt tot 9 december.
In de Nieuwe Haagse Courant van 2 december 1961 vond de criticus: Idonia Fraissinet eerlijk maar zwak van vorm. Hier hebben we te maken met een kunstenares, den kennelijk vanuit een doorleefde verbeeldingswereld schept. Opvallend is dat, al is de vorm doorgaans zwak, het werk nochtans overtuigt van een eerlijk beleven. Waaraan kan men dit zien? Mogelijk aan de gespannenheid, die - hoe onvolkomen dikwijls - in ieder lijntje van de tekeningen aanwezig is; de tekeningen, die trouwens het beste gedeelte van haar totale inzending uitmaken. In het bijzonder "De Haven" is een mooi blad (no.6) en tevens een goed voorbeeld. Zodra mevrouw Fraissinet echter naar de kleur grijpt, krijgt de beschouwer meer moeite om haar zo maar voetstoots te waarderen. Dan vereist haar werk grotere aandacht, een aandacht die men maar al te graag zal schenken, al was het alleen maar om de trouwhartigheid waarmee de exposante te werk gaat. Wie de eenzaamheid vermag mee te voelen, die zij in de tedere uitbeelding van de figuur vastlegde in het goede schilderij "De Mens" is al een heel eind op weg ook het overige werk hier aanwezig met een intensere aandacht te beschouwen. Het van rijke kleuren verzadigde "Verlangen" zal verder een goede gids blijken te zijn een rondgang over deze tentoonstelling tot een genot te maken. Nogmaals, geen genot, omdat alles wat Idonia Fraissinet maakt nu van zo'n hoge orde is (stellig niet) maar meer om de geest die uit zulk werk spreekt. Het zijn eerlijke uitingen. Een ander ding bijv. "Het Licht" spreekt hier vooral van. Wie het sentiment mee kan voelen, zoals zij dit in die geheimzinnige spelongen geeft zal ervaren dat de schilderes naast haar redelijk gevoel voor kleur, in eerste instantie iemand is die háár metafysische wereld, zonder valse opsmuk of pathetiek, overtuigend op de beschouwer van haar werk weet over te brengen. Nu weten we heel goed dat zulke uitspraken vlugger gedaan worden dan waar gemaakt, maar gezien de vele mislukkingen, juist op dit gebied der beeldende kunst, is het onze stellige mening dat mevrouw Fraissinets uitingen een "langer leven" beschoren zijn dan hetgeen men doorgaans in deze sector onder de ogen krijgt. Het enige was wij haar zouden willen toewensen is, dat zij door gestage arbeid en studie, haar kennis van de anatomie o.a. uit zou bouwen een een stapje verder brengen.
Idonia exposeerde 18 schilderijen en 23 tekeningen.

Ze is nooit hertrouwd, wel ontmoette ze een andere kunstenaar Dook van Zwam, met wie ze uiteindelijk in 1967 is gaan samenwonen. Idonia sprak nooit over haar leven, incidenteel kon ze een opmerking er over maken. Ze bleef exposeren, in 1962 voor de tweede keer in Galerie Loujetzki, in 1963 samen met Gerard 't Hart in het tentoonstellingszaaltje "De Tolsteeg" in Gorkum, direct daarna gevolgd door een uitgebreidere tentoonstelling in de Agnietenkapel te Gouda.Deze tentoonstelling werd muzikaal geopne door Constant v.d. Wall jr. De dichter Henk Kooijman schreef daarover een gedicht voor Idonia: voorbij de mijlpaden van het ik (nr. 19).

Daarna werd zij in april/mei 1964 de eerste kunstenaar die exposeerde in Taveerne Tastevin in Leiden.
Ze werkte mee aan de kunstmarkt die ten bate van het Rode Kruis werd georganiseerd in Gouda.

In 1965 en 1966 exposeerde ze in Kunstzaal Polder. Gevolgd door een tentoonstelling in oktober 1966 in de expositieruimte van boekhandel Veldwijk te Waddinxveen. Het weekblad voor Waddinxveen kopte hierover: Idonia Fraissinet bij Veldwijk - ABeklemmende eenzaamheid in boeiend kleurenspel - Realisme en surrealisme, fantasie en werkelijkheid; het dwarrelt allemaal dooreen in het werk van de Haagse schilderes mevrouw Idonia Fraissinet.

In februari/maart 1967 exposeerde ze weer in Kunstzaal Polder. In juli van dat jaar exposeerde ze in Galerie L'Artiste te Geleen.

Idonia verhuisde in 1967 (?) naar Voorburg, waar ze gezamenlijk met Dook een maisonette had gekocht. Ook haar dochter en haar eerste kleinzoon verhuisden met haar mee. De eerste jaren na de verhuizing heeft ze nauwelijks gewerkt en pas nadat haar dochter was gaan samenwonen en trouwde had ze weer genoeg tijd, aandacht en energie om haar drang tot creeren weer uiting te geven. Ze heeft niet meer geëxposeerd.

In september/oktober had ze nog een kleine expositie in Galerie De Sfinx, in de Papestraat, Den Haag.

In 1971 of 1972 was er een voorstel om samen met Gerard 't Hart te exposeren in de Jferuzalemkapel te Gouda. Het enige wat ik hiervan in haar nalatenschap heb aangetroffen is een getypte versie van een uitnodiging, zodat ik er van uit ga dat dit niet gerealiseerd is.

In 1976 trouwde haar dochter en in 1981 haar zoon.

Laat in de 90er jaren moest ze stoppen met het schilderen omdat het lichamelijk te zwaar voor haar werd. Haar laatste schilderij kwam niet verder dan een eerste opzet.

Na het overlijden van Dook op 17 december 1982 bleef ze alleen.

Op 4 december 1996 overleed haar dochter.

Haar laatste schilderij bleef onafgemaakt en is daardoor het enige schilderij dat ze niet heeft gesigneerd. Ze bleef doorgaan met haar tekeningen en aquarellen totdat de gevolgen van de ziekte van Altzheimer het onmogelijk maakten. Dat moet in 2007 of 2008 geweest zijn.

Ze stierf op 5 maart 2013 en is begraven in Oud Eik en Duinen in Den Haag, weer vereenigd met haar echtgenoot in het familiegraf.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

(1) Idonia herinnerde zich het huwelijk van haar ouders als moeilijk. Haar vader was zo streng dat iedereen op hun tenen moesten lopen om hem niet te storen bij het lezen van de krant. Het trauma werd veroorzaakt doordat op een dag de politie binnenkwam en haar moeder arresteerde. Er werd een pistool en kogels gevonden. Haar moeder werd opgenomen in een psychiatrische inrichting in Wassenaar, waar ze het onmogelijke deed door zich te verdrinken in een met veel prikkeldraad afgezette vijver waar ze niet bij had kunnen komen.

Omdat haar vader niet voor de meisjes kon zorgen werden ze op een kostschool geplaatst, waar ze ongeveer een jaar bleven. De kostschool was een verschikking, de nonnen eisten onvoorwaardelijke gehoorzaamheid. Het onmenselijke regiem eiste van de kinderen dat, als ze tijdens het eten overgaven, ze hun eigen kots op moesten eten. Beide meisjes haatten de kostschool.

Pas toen hun vader hertrouwd was kregen de meisjes dat te horen, doordat hun vader met zijn nieuwe vrouw naar de school kwam en haar voorstelde als hun nieuwe moeder.

Idonia praatte alleen met haar zus er over, maar in gesprekken werd het soms zijdelings aangestipt waaruit bleek dat zij het haar vader enigszins vergeven had. Pas in de tachtiger jaren, toen ze spijsverteringsproblemen kreeg waardoor ze niet meer wilde eten, is ze uiteindelijk naar een psychiater verwezen, die de bron van haar angsten met haar kon bespreken en haar zin om te leven herstelde. Haar zuster heeft haar vader tot aan haar dood gehaat.

Haar zusje hield haar hele leven een trauma over waardoor ze zo’n grote hekel had aan mannen (waartoe ze zich wel aangetrokken voelde) dat ze de gedachte ontwikkelde dat alle mannen alleen maar wilden heersen. Deze gedachte was zo sterk dat ze haar zoontje Robbie die tussen 1947 en 1950 geboren moet zijn na enkele jaren niet meer om zich heen kon verdragen. Het kind werd in een kindertehuis geplaatst, waar hij na enige tijd over de balustrade van de verdieping naar beneden viel en overleed.

Pas toen ze aan Altzheimer leed kwam er een moment dat ik haar aantrof, huilend, op de bank, en ze me vroeg of haar moeder wel van haar gehouden had.

Alex Fraissinet.
Beoordelingen Idonia's werk op tentoonstellingen

Beoordelingen Idonia's werk op tentoonstellingen
Openingstoespraken bij vernissages

Openingstoespraken bij vernissages
Recensies

Recensies

1923

Idonia Fraissinet, a passionate woman

The world of Idonia V 1.3, read more.

Idonia drew from a very young age. Her grandfather, Hendrikus Johannes Versnel, was a passionate painter who destroyed his works when they were finished because they were too good for the world.

After the death of her father and her marriage to my father, she was given the opportunity to receive an academic education. During her training at the Vrije Academie Amicitia, under the founder/director Livinus van den Bundt, she learned to work with many other materials. She tried painting, etching, linocuts and glass mosaics. After the learning period, she limited herself to drawing (and watercolor painting) and painting.

In 1954 she exhibited for the first time at the Haagse Salon in Pulchri Studio, with a free entry, because she was not a member. In 1968 she had an exhibition for the last time.

In her studies it becomes clear how her drawings and paintings evolved. Her drawings in black and white were especially special. Her trees, which at first still had branches, twigs and leaves, reduced to the basic forms and only a bare, dead-looking tree remained. The core of the living tree. She only told me shortly before her death in 2013 that the tree represented the artist herself. And that the little people were not people, but the tasks that the artist had to perform.

Knowing this, I think Idonia was just drawing her life. And, as always happens in life, many things get mixed up, sometimes it leads to something, sometimes it gets lost in something else.

Idonia drew and painted many desolate landscapes in which small humanoid figures can sometimes be seen. Landscapes with barren plains and rugged mountains. Sometimes with structures, walls with holes in them, possibly windows.
Both her paintings and especially her drawings show great detail, which make her work striking, it is the colors in her paintings, and the blacks in her drawings, where she used all techniques.
There are sometimes trees on the barren ground, with bare branches. Life and the consequences of life hardly seem to exist, yet her drawings are her life.

Idonia said that she worked on each drawing for at least a month. She worked in such detail that she even used a brush with only one hair. For her drawings she not only used her brushes, but also a drawing pen and pencil. She kept working with ink and water until the drawing was the way she wanted it. And only then did she sign her work.

This website aims to give her the place in art history she deserves. At the end of the 1960s, she withdrew more and more due to events in her life.

Now, in 2023, the Escher year, is the right time to get to know her again. Creating this website has changed my views, and my feelings.

Alex Fraissinet, June 2023.
The life of Idonia V 1.3, read more.

Idonia was born in 1917, on May 22. Her full name was Idonia Livina Versnel (Ina). Her parents, Bartholomeus Kornelis Maria Versnel and Elisabeth Debets, then lived at the van Boetzelaerlaan in Scheveningen. It was a difficult time, even though the Netherlands was neutral during the First World War, there was a shortage. At that time, Dutch society was still very different from its current form.

On July 17, 1919, her sister Wernarda Cornelia Versnel (Werna) was born.

On October 15, 1928, her mother died under dramatic circumstances, which probably left her and her sister, and certainly her father, traumatized. Together with Werna she had to go to boarding school for a while, which was normal at the time, but a detention center by today's standards. Only when her father remarried on September 9, 1929 to Maria Aleida Aalders could she and Werna return to live at home. (1).

Idonia loved to draw, she had talent, and she could express her feelings in her drawings. Her experiences brought her own, unique form to her drawings, which became clear during and after her training.

She grew up to be a young woman, who went to work in the office of her father, who was at the then PTT, now KPN. There she met a friend of her father, Johan Christiaan (Joop) Fraissinet. The Second World War had already broken out.

Her father died on October 11, 1941, Idonia was sitting at his bedside when he died. She said that when he died he turned his head and looked at her. Idonia was still living with her father at the time and continued to live there after his death. Her father then lived on the Torenstraat in The Hague.

She married Joop on April 17, 1942 and had two children, both of whom were born in the Second World War. On January 25, 1943 a daughter, Maria Aleida (Marijke, later Marije) Fraissinet and April 5, 1945 a son Alexandre Maria (Sander, later Alex) Fraissinet.

After the Second World War, life started again. Idonia took care of her children and when the Vrije Academie voor Beeldende Kunsten (Vrije Academie Amicitia), founded on November 1, 1947 by Livinus van de Bundt, declared a drawing competition, she took part in it. The Academy was located in the Amicitia building on Westeinde in The Hague, so she lived literally around the corner.

To her surprise, she won the competition together with the artist Gerard 't Hart. As a prize, she received lifelong access to and use of the Free Academy. The other (main) prize was a scholarship that the other winner received, so that he could also study there. In the book Gerard 't Hart, an artist biography by Kees Haak, she talks about that time.

She was taught by, among others, the director of the Free Academy, Livinus van de Bundt and the teachers Huub Hierck, Berserik. She developed her skills in drawing, but also learned to paint, etch and make linoleum cuts.

At the end of 1954, the academy moved to an old school building at Hoefkade 101 with eight classrooms. She also continued to attend classes at the new location.

She and Gerard studied together, they became friends, a friendship that lasted until her death. They also exhibited together.

In August 1956 she participated in the 4th Hague Salon in Pulchri Studio. In the report by C. Veth in the Haagse Courant of August 7, 1956, he wrote about her: "Something airy and quick catches the eye in the interior, as well as in the dunes of Idonia Fraissinet".

Sadly, her husband passed away on July 23, 1957. Despite being left alone with two children, she managed to continue studying at the Free Academy.

She participated in the Hague Salon 1957. Her scrapbook contained a criticism about this, unfortunately without mention of the newspaper or reviewer: "The landscape and the cityscape naturally continue to attract amateurs and professionals. At the exhibition it is best represented by the paintings of the Greek landscape by Hierck, but there are excellent other works, for example Strand and Kijkduin by Idonia L. Fraissinet, which struck us with the strength of the design and the feeling of solitude, living solitude". (Huub Hierck was one of her teachers at the Free Academy).

Together with Ad van Dijk and Frans de Haas, she had an exhibition from April 10, 1958 to May 1, 1958 at the Free Academy of Visual Arts at Hoefkade 101 in The Hague. The reviewer R. E. Penning wrote about her: "Finally, the paintings of Idonia Fraissinet also strike with their own atmosphere. They usually depict deserted beaches where fences and structures that loom like gloomy silhouettes accentuate the despondency. The factories, harbor and cityscapes have the same mood, which therefore dominates this painting somewhat one-sidedly. Idonia Fraissinet will not have to learn to master the varied possibilities of the oil painting technique a little better before her selen" could get richer shades. In any case, an exhibition that opens perspectives for the future".

She exhibited together with Fernando de Nadal and Erna Posthuma in Kunstzaal "Het Center". The critic J.V. wrote about this: "Idonia Fraissinet is a painter from The Hague whose work we have already seen. Based on certain moments in reality, she built up her scenes in which a personal charm could be discovered, which, in our opinion, was a result of her combination talent. Her latest work is again a fusion, but now of surrealism and decorative sense of style. However, here too reality remained the starting point, but the personal impressions, for example a Spanish dance or beautiful music, were given such exceptional forms that are at the same time figuratively so controlled that the drawing predominated, drawing of an artistic free order".

She also exhibited in art gallery Polder, the following criticism was in her scrapbook: The painter Idonia Fraissinet is a remarkable phenomenon in the art world in The Hague. She does not have great natural talent and her imagination is one-sided and limited. Nevertheless, she always knows how to fascinate with paintings that depict a stereotypical fantasy world and sometimes with means that come dangerously close to kitsch. But the latter is perhaps the most interesting. Her landscapes give an image of the desolate desolation that will reign on earth after the last nuclear war. Desert-like voids with erratic boulders here and there or remnants of past civilizations. So the gloomy picture of the future that we have so often been kept before our eyes and which no one is really shocked by anymore. For Idonia it is also more of a romantic game, in which she can freely use her rocks, her whimsical cloudy skies or fiery sunsets to create a certain atmosphere. It is only surprising that she still manages to give this hackneyed theme and with means that were already applied half a century ago by the first "metaphysical" painters and surrealists, enough variation and personal inspiration to remain worthy of respect. The somewhat drab drama in combination with sugar-sweet sunset effects is particularly spicy. The small drawings are also often curious and suggestive. An art, therefore, which, despite all the objections that the mind can bring against it, still touches the deeper strings of the feeling.

In 1960 or 1961, the reviewer Corn. Basoski in the Nieuwe Haagsche Courant an extensive article about her under the title Idonia Fraissinet deserves much more attention.

In November 1961 she exhibited in Galerie Loujetzky. RE. Penning wrote about this: Fascinating world of ideas of Idonia Fraissinet. Idonia Fraissinet has ideas - this is evident in the exhibition of her paintings and drawings at Galerie Loujetzky. Somewhat in the spirit of the "Metaphysical" painting of Chirico and Carra, but still in her own style, she also manages to portray her ideas in a catchy way, although the technical execution still shows weaknesses. The large painting "Man" is characteristic of the world of feelings and thoughts of this artist. It shows a lonely human figure standing on huge blocks of stone with a view of an inhospitable rock massif on the right and a city on the left. Man's loneliness in a chaotic and wild nature, his urge to "build", to create, his utopian desires and dreams, are the motifs of Idonia Fraissinet's works. Besides the painting described above, "The Cove", "Utopia", "Desire", "The Light" and "The Tree" are also typical examples of her art. Usually the main motif is suggestive with a few large shapes - boulders, a bare tree, a lonely figure - expressed, but in some details or in the complicated architecture of a dream city, the design often falls short. The color, on the other hand, is a strong asset in her art - orange, golden yellow and red-brown tones contrast soberly and effectively with blues and greens. The lack of color therefore makes the technical weaknesses more annoying in the drawings than in the paintings. More important than preserving these, however, is that Idonia Fraissinet managed to create a fascinating world of imagination. The exhibition will last until December 9.
In the Nieuwe Haagse Courant of December 2, 1961, the critic: Idonia Fraissinet was fair but weak in form. Here we are dealing with an artist who apparently creates from an experienced world of imagination. It is striking that, although the form is usually weak, the work nevertheless convinces of an honest experience. How can this be seen? Possibly because of the tension, which - however imperfectly often - is present in every line of the drawings; the drawings, which by the way make up the best part of her total entry. In in particular "De Haven" is a beautiful magazine (no.6) and also a good example. However, as soon as Mrs. Fraissinet takes hold of the colour, the viewer has more difficulty in appreciating her at face value. Then her work requires greater attention, an attention that one will be only too happy to give, if only because of the faithfulness with which the exhibitor proceeds. Anyone who is able to sympathize with the loneliness, which she captured in the tender portrayal of the figure in the good painting "The Man", is already well on the way to considering the other work present here with a more intense attention. The richly saturated "Desire" will also prove to be a good guide to make a tour of this exhibition a pleasure. Again, no pleasure, because everything Idonia Fraissinet makes is now of such a high order (certainly not) but more for the spirit that emanates from such work. They are honest statements. Another thing e.g. "The Light" especially speaks of this. Anyone who can sympathize with the sentiment, as she gives it in those mysterious caverns, will experience that the painter, in addition to her reasonable sense of color, is first and foremost someone who convincingly conveys her metaphysical world, without false frills or pathos, to the viewer of her work. knows how to convey. Now we know very well that such statements are sooner made than true, but in view of the many failures, especially in this field of the visual arts, it is our firm opinion that Mrs Fraissinet's expressions have a "longer life" than what is usually facing this sector. The only thing we would like to wish her is, that through steady work and study, she would expand her knowledge of anatomy, among other things, and take it a step further.
Idonia exhibited 18 paintings and 23 drawings.

She never remarried, but she did meet another artist Dook van Zwam, with whom she eventually started living together in 1967. Idonia never talked about her life, occasionally she could make a comment about it. She continued to exhibit, in 1962 for the second time in Galerie Loujetzki, in 1963 together with Gerard 't Hart in the exhibition hall "De Tolsteeg" in Gorkum, followed immediately by a more extensive exhibition in the Agnietenkapel in Gouda. This exhibition was musically recorded. by Constant v.d. Wall Jr. The poet Henk Kooijman wrote a poem about this for Idonia: Beyond the Milestones of the I (no. 19).

Then, in April/May 1964, she became the first artist to exhibit in Taveerne Tastevin in Leiden.
She participated in the art market organized in Gouda for the benefit of the Red Cross.

In 1965 and 1966 she exhibited in Kunstzaal Polder. Followed by an exhibition in October 1966 in the exhibition space of bookstore Veldwijk in Waddinxveen. The weekly magazine for Waddinxveen had a headline about this: Idonia Fraissinet bij Veldwijk - ABoppressive loneliness in fascinating play of colors - Realism and surrealism, fantasy and reality; it all swirls together in the work of the painter Mrs Idonia Fraissinet from The Hague.

In February/March 1967 she exhibited again in Kunstzaal Polder. In July of that year she exhibited in Galerie L'Artiste in Geleen.

In 1967 (?) Idonia moved to Voorburg, where she and Dook had bought a maisonette. Her daughter and her first grandson also moved with her. In the first years after the move she hardly worked and only after her daughter had moved in together and married did she have enough time, attention and energy to express her urge to create again. She has no longer exhibited.

In September/October she had a small exhibition in Galerie De Sfinx, in the Papestraat, The Hague.

In 1971 or 1972 there was a proposal to exhibit together with Gerard 't Hart in the Jferuzalem chapel in Gouda. The only thing I have found of this in her estate is a typed version of an invitation, so I assume that this was not realised.

Her daughter married in 1976 and her son in 1981.

In the late 1990s she had to stop painting because it became physically too much for her. Her last painting got no further than a first draft.

After Dook's death on December 17, 1982, she was left alone.

On December 4, 1996, her daughter died.

Her last painting was left unfinished and is therefore the only painting she did not sign. She continued with her drawings and watercolors until the consequences of Alzheimer's disease made it impossible. That must have been in 2007 or 2008.

She died on March 5, 2013 and is buried in Oud Eik en Duinen in The Hague, reunited with her husband in the family grave.

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

(1) Idonia remembered her parents' marriage as difficult. Her father was so strict that everyone had to tiptoe so as not to disturb him when reading the newspaper. The trauma was caused by one day the police came in and arrested her mother. A gun and bullets were found. Her mother was admitted to a psychiatric institution in Wassenaar, where she did the impossible by drowning herself in a pond lined with barbed wire that she could not have reached.

Because her father could not take care of the girls, they were placed in a boarding school, where they remained for about a year. The boarding school was a horror, the nuns demanded unquestioning obedience. The inhumane regime required the children, if they vomited while eating, to eat their own vomit. Both girls hated boarding school.

It was only when their father remarried that the girls were told, because their father came to the school with his new wife and introduced her as their new mother.

Idonia only talked about it with her sister, but in conversations it was sometimes touched on sideways, which showed that she had somewhat forgiven her father. It wasn't until the 1980s, when she developed digestive problems that prevented her from eating, that she was finally referred to a psychiatrist, who was able to discuss the source of her fears with her and restore her will to live. Her sister hated her father until her death.

Her sister suffered a lifelong trauma that made her dislike men (to which she was attracted) so much that she developed the idea that all men just wanted to rule. This thought was so strong that after a few years she could no longer tolerate her son Robbie, who must have been born between 1947 and 1950. The child was placed in a children's home, where after some time he fell over the balustrade of the first floor and died.

It wasn't until she was suffering from Alzheimer's that there came a time when I found her crying on the couch and she asked me if her mother had loved her.

Alex Fraissinet.
Reviews Idonia's work at exhibitions

Reviews Idonia's work at exhibitions
Opening speeches at art galleries

Openingstoespraken bij vernissages
Reviews
```
Reviews
```

1923

Neem contact op voor een licentie voor uw specifieke gebruik.

Schilderijen UK

Schilderijen

3510

3448

3439

Inleiding schilderen op hardboard Inleiding + 3443

3443

3451

3454

3455

3461

3466

3467

3495

3498

3523

3542

3501

Schilderijen op gebruikt doek + 3423

3425

3428

3429

Schilderen op decor-linnen

3423

3424

3444

3446

3450

3457

3458

3468

3472

3485

3487

3497

3525

3529

3545

3546

3548

3549

3559

3562

3431

3433

3434

3435

3436

3445

3447

3449

3452

3453

3460

3462

3463

3465

3469

3470

3471

3473

3479

3480

3482

3496

3499

3500

3538

3541

3563

3564

3571

3572

3574

3576

3578

3438

Aquarellen (2)

Idonia (2)

Idonia Fraissinet, een gedreven vrouw